Aşağıdaki bir şiirini okuyacağınız madame Marceline Desbordes
Valmore bizim memlekette pek tanınmaz. Bununla beraber Fransız edebiyatında
esaslı bir yeri vardır. XVIII inci yüzyılın sonlarıyle XIX uncu yüzyılın ilk
yarısında yaşamıştır. Romantik devrin ilk şairlerindendir. Bahtsız bir hayat
geçirmiştir. Babası ihtilalde ölmüş, anasını da on beş yaşındayken kaybetmiştir.
Sefalet içinde geçen bir çocukluktan sonra bir müddet terzilik etmiş, sonra da
tiyatro hayatına atılmıştır. Çalıştığı kumpanyadaki kabiliyetsiz bir artistle 31
yaşındayken evlenmiştir. Yazılarını neşretmeğe başladığı tarih de bundan
sonradır. Kendini zamanın bütün şairleriyle bütün tenkitçilerine sevdirmiş
olmasına rağmen hazin bir hayat sürmüş bu kadın şairin pek ince, pek hisli
şiirleri vardır. Aşağıdaki şiirini, XIII üncü yüzyılda yaşamış olan Acem şairi
SAADİ'nin Gülistan'ından mülhem olarak meydana getirmiştir.
SAADİ'NİN
GÜLLERİ
Sana gül toplamak istedim bu
sabah ama
O kadar fazla gül doldurmuşum
ki koynuma,
Koptu esvabımın düğmeleri
birden bire.
Havaya dağıldı topladığım
bütün güller;
Hepsi rüzgârla savrulup,
denize gittiler;
Sularda, bir daha geri
dönmemek üzere.
Tutuşmuş gibi, kıpkırmızı oldu
dalgalar.
İşte esvaplarımda hâlâ gül
kokuları var..
Gel, duy o kokulu hâtırayı,
üzerimde
Marceline Desbordes-Valmore'dan
Orhan Veli KANIK
Edebiyat Dünyası
Sayı: 7-8, Ekim 1948
(Şiir
çevirisini bulan Seda Arun'a teşekkür ederiz..
) |