|
SUSMANIN DOĞUSU
bir yarım bırakılmışlık da keder
konuşmasıyla biraz yokuşdur da düze çıkmaya susar
nasıl ki gülümsemesinden bellidir güneyli
her susuş biraz doğu kokar
biraz otogar
(okula,
yola hastaneye susar, yılda üç mevsim sevdiğine susar uzakdaki.
gözü gibi sularda bir meyveyi; o hep susar insanca yaşamaya)
- aynı yarım bırakılmışlıkdır sus(a)mak!
heybetin gölgesindeki masumiyet
ve gözleri
dokunsan eriyecek...
susar
her susuş biraz doğu kokar
biraz otogar... |
